Marika Krajniewska: Bycie w ciąży jest cool

Zacznijmy od pytania, dlaczego bycie w ciąży nie zawsze jest wspaniałym przeżyciem?
- Większość kobiet już od pierwszego miesiąca odczuwa dolegliwości, związane ze stanem błogosławionym. Ciężko jest wówczas określać ten odmienny stan takim doniosłym określeniem. Poza tym najtrudniejsze miesiące zazwyczaj spędzamy w pracy i nawet jeśli z jednej strony jest to na plus, bo można oderwać się od złego samopoczucia, wykonując pracę, którą się lubi, to często realia są takie, że jednak praca niesie ze sobą stres, który tylko pogarsza samopoczucie. Jest jeszcze jedna kwestia, o której warto wspomnieć. Społeczeństwo. To jest dość ciekawe, ponieważ z jednej strony społeczeństwo doskonale wie jak powinna się zachowywać kobieta w ciąży i matka – każdy ma swoje zdanie i zazwyczaj wie lepiej, niż ciężarna, z drugiej jednak ja osobiście, będąc w ósmym miesiącu ciąży, której nie da się nie zauważyć, obserwuję totalną znieczulicę na swój odmienny stan w codziennym życiu. Lubimy wywierać presję i wiedzieć lepiej, ale nie lubimy przepuścić w kolejce czy pomóc schylić się po coś, co upuściłyśmy. To są oczywiście błahostki, ale skoro nawet tego nie potrafimy to jak tu rozmawiać o rzeczach poważnych.

Jak ciężarna reaguje na takie sytuacje?
- Lękiem. To jest podstawowa emocja nie tylko kobiet ciężarnych, ale w tym przypadku bardzo mocno ten lęk się manifestuje.

Co się z tym wiąże?
- Pogłębia się nasze złe samopoczucie. Stres czy strach są dla przyszłych mam bardzo niebezpieczne. Zwłaszcza w pierwszym trymestrze, w którym niestety wszystko się może zdarzyć. Zresztą chyba doskonale zdajemy sobie sprawę z tego, jakie stres może wywołać spustoszenie w organizmie każdego z nas, nie tylko u przyszłych mam. Na ten temat powstało wiele artykułów. Poza tym, ciąża jest stanem nieprzewidywalnym. Często mamy martwią się o rozwój dziecka, boją się porodu.

Jak i czy w ogóle pomaga się przyszłym mamom w takich sytuacjach?
- Zazwyczaj się nie pomaga. I tu wracamy do presji społeczeństwa i mediów. Wystarczy zadać na głos pytanie: jak kojarzy ci się kobieta w ciąży? To nie jest podchwytliwe pytanie. To jest pytanie o to, co chłoniemy i przyjmujemy bezkrytycznie ze świata zewnętrznego. Temat porównywalny do gwiazd show biznesu na okładkach czasopism. Piękne, proporcjonalne, uśmiechnięte. Kobieta w ciąży w pierwszym skojarzeniu osób, którym zadawałam powyższe pytanie różniła się od miłych okładkowych pań tylko pięknym symetrycznie zaokrąglonym brzuszkiem i szerszym uśmiechem, pełnym życiowego optymizmu. Chciałabym, żeby każda przyszła mama tak się czuła. Rzeczywistość jednak nie jest wcale okładkowa. Z racji takich skojarzeń, a nie innych wsparcia przyszła mama raczej nie otrzymuje. No bo przecież z założenia go nie potrzebuje, bo jest szczęśliwą posiadaczką pięknego brzuszka, więc czego ona może w ogóle więcej chcieć? A jeśli się poskarży na jakieś dolegliwości lub będzie miała odwagę – nazwijmy rzeczy po imieniu – przyznać się do lęków – mało kto z jej otoczenia będzie wiedział, że warto by było taką przyszłą mamę wesprzeć, pomóc, porozmawiać, uspokoić. Zazwyczaj słyszymy: nic się nie martw, dasz radę. Takie zapewnienie, proszę mi wierzyć, w momencie zbliżającego się porodu, może podziałać jak płachta na byka.

Czy potrzebujemy edukacji w tym zakresie?
- Tak i trzeba zaznaczyć, że wiele szkół rodzenia zaczyna w zupełnie inny sposób traktować przyszłe mamy ale i ich partnerów. Jesteśmy na dobrej drodze do lepszego zrozumienia czym jest ciąża, poród, połóg i jak sobie ze wszystkim poradzić razem. Jednak mało się mówi o relaksacji w ciąży, o technikach autohipnozy, które są ogromnie popularne w krajach zachodnich, a które to sprawiają, że ciąża i sam poród może być dla kobiety cudownym przeżyciem.

Niezależnie od złego samopoczucia, dolegliwości, pracy?
- Oczywiście. Liczy się przyszła mama i jej nastawienie. Co by się wydarzyło, gdyby lęk, który z różnych powodów przeszkadza ciężarnej stwierdzić, że ciąża jest cool, ustąpił miejsca miłości i poczuciu bezpieczeństwa? Uśmiechasz się na samą myśl o tym, a to jest możliwe. Przecież społeczeństwo, partner, szef, rodzice to wszystko są czynniki zewnętrzne, na które my reagujemy. Czyli to nasza reakcja jest tym, co nas może doprowadzić do smutku, rozdrażnienia, złości, zestresowania się i złego samopoczucia. Zmieniając perspektywę możemy zmienić własną reakcję.

No tak, łatwo powiedzieć.
- I łatwo zrobić. A najtrudniejsza jest decyzja, że się chce wziąć swoje życie we własne ręce. To oczywiście dotyczy nie tylko przyszłych mam, ale u ciężarnych wybór perspektywy miłości ma jeszcze jedną istotną konsekwencję – eliminację konfliktów emocjonalnych, które mogą przejść na dziecko i zamanifestować się w przyszłości jako jakaś dolegliwość, choroba.

To co możemy zrobić, by perspektywę strachu zmienić na perspektywę miłości?
- Tak naprawdę narzędzi jest wiele. Nie będę wymieniać, bo zapewne o wszystkich sama nie mam pojęcia, choć fascynuję się tematem. Ja, jako praktyk, a nie teoretyk, proponuję przyszłym mamom afirmacje, przygotowane specjalnie na okres czterdziestu tygodni ciąży. Wystarczy kilka minut dziennie, aby za pomocą afirmacji dostosowanych do każdego tygodnia, miesiąca i trymestu ciąży, a także kreatywnych ćwiczeń do pracy nad sobą, pożegnać lęki i przywitać ogromne pokłady miłości, które są w nas. W efekcie wzrasta poczucie bezpieczeństwa, zanika stres, a nasze reakcje na bodźce zewnętrzne zmieniają się nie do poznania. Odczuwamy spokój i radość. A to z kolei eliminuje pojawienie się konfliktów emocjonalnych, które możemy niechcący przekazać rozwijającemu się w brzuchu maleństwu.

Brzmi fantastycznie! Życzymy tego każdej przyszłej mamie. Z serca do serca.

Afirmacje dla kobiet w ciąży – do kupienia https://www.motyleksiazkowe.pl/poradniki/34180-z-serca-do-serca-9788365816092.html