Kobiecość i męskość wyzwolone w formie architektonicznego komunikatu kulturowego, czyli architektura gender ...
Najsłynniejsza na świecie kobieta architekt Zaha Hadid projektuje Grand Theatre w stolicy Maroka Rabacie. Cesarzowa współczesnej architektury, jak jest nazywana, w 2004 r. jako pierwsza i dotąd jedyna kobieta uzyskała prestiżową w dziedzinie architektury nagrodę Pritzkera.
Projektowany przez nią obiekt przeznaczony będzie dla blisko 3000 widzów w dwóch różnej wielkości salach widowiskowych. W kompleksie usytuowany będzie także amfiteatr z widownią na 7000 miejsc.
Teatr Wielki jest częścią narodowego programu rozwoju kultury, zainicjowanego przez Jego Wysokość Mohhameda VI. Obiekt pozwoli Rabatowi na zaprezentowanie jego bogatego dziedzictwa kulturowego w jednym z największych na świecie centrów kultury.
Przy omawianiu projektu Zahy Hadid warto zwrócić uwagę na specyficzne znaczenie wartości miejsca turystycznych doznań, jako jednego z głównych elementów budowania atrakcyjności produktu turystycznego w stolicy Maroka. Wydaje się, iż śmiało można postawić tezę, według której sens miejsc turystycznych doznań nadaje jego kulturowy kontekst.
Różnice pomiędzy percepcją świata przez turystów, osoby reprezentujące tę samą kulturę, są mniejsze od różnic występujących w percepcji ludzi z różnych kultur. Zjawisko to stwarza wiele problemów z punktu widzenia tworzenia i promocji produktu turystycznego i jego atrakcyjności.
Można sądzić, iż wszystkie zaangażowane w realizację tego projektu podmioty doskonale rozumieją, jaką szansą w rozwoju gospodarczym kraju jest i może być w przyszłości turystyka przyjazdowa. Może stać się ona kołem zamachowym w tym rozwoju.
Głębokie zrozumienie idei nowoczesnego teatru przez inwestorów, uczestników projektu budowy teatru w Rabacie wskazuje na to, że jest to racjonalnie opracowany i przemyślany koncept biznesowy, w którym kluczową rolę odgrywają prognozowane potrzeby klientów -turystów odwiedzających stolicę Maroka.
Aby Rabat jeszcze bardziej uatrakcyjnić jako miejsce turystycznych doznań, posłużono się wspaniałą, uniwersalną ideą teatru. Podobnie uczyniono projektując swego czasu operę w Sydney. Gmach ten stał się najbardziej rozpoznawalnym znakiem Australii, promując to miasto w świecie.
Teatr jest we współczesnej zlaicyzowanej koncepcji kultury czymś na kształt świątyni, miejsca kultu sztuki, w którym spragnieni duchowych doświadczeń uczestnicy widowiska przeżywają wewnętrzną przemianę.Teatr ma swoje źródła w tradycji obrzędów religijnych. Z dala od tradycyjnie pojętego miejsca sacrum, biorąc pod uwagę różne konteksty religijne i wyznaniowe, współczesny człowiek odnajduje refleksję nad samym sobą właśnie w teatrze.
Teatr staje się zatem miejscem, w którym widz, uczestnik scenicznego dramatu, odnajduje w jakiś sposób sens swojego istnienia. Odnajduje go niezależnie od tego, z jakiego kraju pochodzi, jakiej jest narodowości czy wyznania.
Teatr jest uniwersalnym kodem językowym. Teatralne komunikaty silnie przemawiają do współczesnego widza poprzez takie narzędzia jak: muzyka, śpiew, obraz, taniec, słowo, symbolika światła itd. Widz w teatrze realizuje swoje głęboko skrywane pragnienia. Pragnienia bycia blisko piękna, dobra, głębokiego przeżywania emocji, namiętności ukazanych przez aktorów widowiska.
Co wyróżnia to projektowane przez Zahę Hadid dzieło architektury, co sprawia, że zwraca ono naszą uwagę, zyskując akceptację, wywołując euforię? To wartościowe niewątpliwie dzieło, jak się wydaje, po mistrzowsku rozwiązuje problemy techniczne, ale także trafia do odbiorcy, gdyż niesie z sobą pewne przesłanie, odwołuje się do wiedzy, wyobrażeń i doświadczeń obserwatora poruszając wszystkie jego warstwy świadomości.
Cechą charakterystyczną projektowanej przez Hadid budowli jest to, że w tworzonej przez nią formie architektonicznej została zawarta, i wyrażona w sposób symboliczny, określona treść, dzięki czemu staje się ona elementem znaczącym w przestrzeni egzystencjalnej miasta. Warstwa znaczeniowa została w budowli teatralnej w sposób racjonalny zastosowana jako język, kod, system znaków, dzięki czemu wzbogaca się ona po to, by forma była czymś więcej niż tylko zwykłym tworzywem przestrzennym.
Dla osiągnięcia tego celu architekci posługują się różnymi środkami wyrazu: metaforą, symbolem, tradycją, kanonem, stylem, odniesieniem, innowacją, grą pozorów, prowokacją czy ironią. W przypadku Hadid i teatru w Rabacie wydaje się, iż właśnie prowokacja oraz metafora budują klucz interpretacyjny przekazu.
Znaczenie można też odczytać ze sposobu, w jaki budynek nawiązuje dosłowny i symboliczny dialog z otoczeniem, przede wszystkim z żywiołem wody, W bezpośrednim sąsiedztwie teatru płynie rzeka. Nieopodal znajduje się symboliczna i dosłowna cicha przystań.
Budowla swoim kształtem w oczywisty sposób nawiązuje do form z palety wodnego bio-designu, małży, meduzy czy może najbardziej plemnika. Z kolei poprzez kontekst stylistyki high-tech przypomina komputerową myszkę. W tym kontekście znaczeniowym żywioł wody symbolizuje płodność.
Ta forma interpretacji wydaje się być uzasadniona biorąc pod uwagę kontekst, w którym autorka pragnie być odczytywana poprzez swoje architektoniczne komunikaty. Tym kontekstem jest feminizm oraz ideologia gender.
- Hadid to dominacja wyobraźni, umiejętna gra konwencjami. Jej każdy budynek jest wyzwaniem intelektualnym i przestrzenną zagadką złożoną ze znanych, wydawałoby się, symboli i elementów. Ale jej twórcza siła polega na tym, że za każdym razem potrafi złożyć te elementy w nową, niepowtarzalną całość.– mówi prof. Jorge Silvetti.
Zaha Hadid projektując gmach Teatru Wielkiego w Rabacie, stolicy Maroka, nie tylko zachowuje sens środowiska przestrzennego, ale wzbogaca je w sposób świadomy i kontrolowany. Budynek doskonale wpisuje się w krajobraz przyrodniczy i w urbanistyczną tkankę miejską.
Pani architekt bierze w tej pełnej dramatyzmu grze ze światem form biologicznych i geometrycznych aktywny twórczy udział, tworząc coś więcej niż sam budynek. Wyposażona w bogaty wachlarz niemal nieograniczonych możliwości technologicznych i materiałowych, w rzeczywistości Hadid staje się scenografem nowej przestrzeni egzystencjalnej.
Projekt Hadid jest harmonią natury, techniki, sztuki. Jest syntezą, w której człowiek odnajdywać może swoją kulturową i duchową jedność. Jej teatr staje się formą materialną wpisującą się w środowisko przestrzenne, ściśle uzależnioną od kontekstu historycznego i społecznego, w którym powstał. W tym projekcie odciska się znamię epoki, historii, określonych uwarunkowań politycznych, religijnych i kulturowych.
Więcej informacji w najnowszym numerze Imperium Kobiet!
Jerzy Walkowiak, IK Magazine
fot. Ambasada Królestwa Maroka
Niezwykle ciekawy artykuł. Monia2011-03-13 21:20:40
Wszystkie komentarze są własnością ich autorów. Autor ponosi pełną odpowiedzialność za treść wpisu. Jeżeli wynikną z tego konsekwencje prawne, planetakobiet.com.pl może przekazać wszelkie informacje stronom zainteresowanym na temat danego użytkownika oraz pomóc w jego zlokalizowaniu.
Konkursy
Kobiety na szczycie! Dołącz do projektu2024-07-06Mamy zaszczyt ogłosić wyjątkową inicjatywę związaną z jubileuszowym wydaniem magazynu Law Business Quality. Pragniemy przedstawić szerokiemu gronu czytelników 20 Kobiet Biznesu, które osiągnęły sukces w sektorze mikro, małych i średnich przedsiębiorstw. Wasza pasja, osiągnięcia i determinacja stanowią wzór do naśladowania i są inspiracją dla innych. czytaj więcej
Ewa Kuklińska: Miłość igra ze mną!2022-12-31Ewa Kuklińska- jedna z piękniejszych kobiet estrady, pierwsza śpiewająca w naszym kraju tancerka, współzałożycielka formacji "Naya-Naya' i "Sabat", aktorka teatrów rewiowych i filmów. Na scenie gwiazda, w życiu często ta druga.czytaj więcej
Wasze Komentarze
ikimiki 2011-03-14 08:08:07
Anonim 2011-03-13 21:22:30
Monia 2011-03-13 21:20:40
Wszystkie komentarze są własnością ich autorów. Autor ponosi pełną odpowiedzialność za treść wpisu. Jeżeli wynikną z tego konsekwencje prawne, planetakobiet.com.pl może przekazać wszelkie informacje stronom zainteresowanym na temat danego użytkownika oraz pomóc w jego zlokalizowaniu.